با این حال، به منظور جذب کاربران، نیاز است که هزینه ها نسبتا کم شود. مادامی که هیچ گونه مزایایی در پرداخت مقدار زیادی پول در دوره زمانی طولانی وجود نداشته باشد، کاربران رغبتی به استفاده از خدمات نخواهند داشت. به همین دلیل، ارائه دهندگان تمایل دارند قیمتها را پایین نگه داشته تا مشتریان بیشتری جذب کنند و به منظور توسعه کسب و کار، منابع بیشتری را تقاضا کنند. ارائه دهندگان ابری باید روش های قیمت گذاری مختلفی را داشته باشند تا کاربران بتوانند از میان این امر به آنها آزادی انتخاب میدهد که آنچه را که آنها به انتخاب بپردازند .می خواهند بدون اینکه محدود باشند انتخاب کنند. ارائه دهندگان درمورد اطلاعات مربوط به روش های قیمت گذاری خود به جز قیمت، دوره و گزینه هایی که مطرح میکنند، بیش از آن اطلاعات دیگری را فاش نمیکنند. یک کاربر یک ارائه دهنده را برای اجاره منابع انتخاب میکند که احتمالا ارزان تر باشد یا قابلیت اطمینان آن پایین تر باشد. سپس کاربر یک گزینه را که برمبنای مقدار محاسبات مورد نیاز و پیچیدگی کار برایش مناسب باشد انتخاب میکند. در مواردی، سیستم به فضای ذخیره سازی و یا شبکه اضافی نیازمند است، که ارائه دهندگان به هرکاربر اجازه میدهند که منابع خواسته شده را پس از آن که لازم شد، اضافه کنند. کاربران میبایست مراقب باشند که چه مدت منابع اضافی درخواست شده در اختیار آنهاست. به عنوان مثال، اگر کاربری ارائه دهنده آمازون را انتخاب کند، ارائه دهنده، کاربر را ساعتی شارژ میکند، بدون اینکه درنظر بگیرد که کاربر یک دقیقه کار میکند یا ۵۹ دقیقه. اما اگر کاربر مایکروسافت آزور را انتخاب کند، آنها بصورت دقیقه ای شارژ میکنند. این مورد برای کاربران آسانتر (راحتتر) است، زیرا نیاز نیست که کاربران بطور مداوم زمان اجرا را بررسی کنند
قیمت گذاری، اولین بلوك از جنبه های مالی در مدل تجاری است که مسائل مربوط به پرداخت هزینه در قبال سرویس را به عنوان منبع ورود منابع مالی به سرویس رایانش ابری پوشش می دهد. مسئله ی عمده در مبحث هزینه در قبال سرویس دهی این است که نمی توان از روش های سنتی قیمت گذاری برای خدمات استفاده کرد. در جدول شماره ۱، انواع قیمت گذاری و مکانیزم های قیمت گذاری در رایانش ابری به همراه منابع آن آورده شده است.
مکانیزمی است که در آن قیمت های ارائه شده با توجه به مشخصه های مشتری و مصرف کننده تغییر نمی کند، به حجم آن بستگی ندارد و بر پایه ی شرایط جاری بازار نیست. رهیافت قیمت گذاری ایستا نمیتواند پاسخگوی شرایط متغیر محیط و زمانی کاربران باشد. شرایط محیطی و زمانی، تعیین کننده قدرت پرداخت کاربران و میزان درخواست آنها برای خدمات است . همچنین این رهیافت نمیتواند قیمت واقعی منابع در بازار فعلی را به دلیل تغییر عرضه و تقاضا ( ۲۰۱۰Teng & Maoul) ارائه دهد. این امر باعث کاهش تمایل مشتری و تقاضای کمتر وی میشود.
یکی از مدل های قیمت گذاری استاتیک، "پرداخت به ازای استفاده" میباشد که کاربران به در حقیقت، کاربر یک قیمت به ازای مقدار استفادهای که دارند پرداخت میکنند ثابت را برای یک واحد خاص از استفاده پرداخت میکند. این واحد خاص می تواند بر اساس ساعت، گیگابایت یا موارد دیگر باشد (هر واحد دارای یک قیمت ثابت است). مزایا و معایب این روش به شرح زیر است:
مزایا : مشتری از قیمت دقیق برای پرداخت آگاه است و همچنین منابع برای دوره زمانی پرداخت شده توسط مشتریان، رزو می شوند.
معایب : ارائهدهنده خدمات ممکن است منابع را برای بیشتر از استفاده مشتری رزرو کند. همچنین ارائه دهنده خدمات نمیتواند تا زمانی که تقاضا بالا است قیمت را افزایش دهد. وقتی تقاضا پایین است، پرداخت مشتری بیشتر از قیمت بازار است.
آبونمان یکی دیگر از انواع قیمت گذاری ثابت میباشد که مشتری مقدار پول ثابتی را برای Al-Roomi استفاده از خدمات برای دوره طولانی برای هرزمان و مقدار مناسب پرداخت میکند در این مدل کاربر یک قرارداد را برای استفاده از مقدار واحدهای خدماتی .& et. al, ۲۰۱۳) امضا میکند. قیمت ثابت و چهارچوب زمانی این خدمات از قبل مشخص شدهاند و بازه ی زمانی آنها ماهانه و یا سالانه میباشد. در این مدل قیمت بستگی به مقدار مصرف مشتری ندارد. مزایا و معایب این روش به شرح زیر است:
مزایا: این که مشتری ممکن است برای منابع رزرو شده کمتر از آنچه میبایست پرداخت کند.
معایب: در بعضی از مواقع ممکن است مشتری پرداخت ناکافی داشته باشد. مصرف کننده های با سطح درخواست پایین به علت مقدار بالا پرداخت اولیه قادر به خرید سرویس نیستند و در این حالت رفاه اقتصادی در پایین ترین حالت است.
در این روش فروشنده دو قیمت را تعیین میکند. یکی برای حق استفاده از محصول و دیگری برای تعداد واحد. در حقیقت منابع اختصاصی می بایست از قبل برای یک دوره زمانی مشخص فراهم گردد و مشتری در صورت نیاز به منابع بیشتر، میتواند بر اساس نیاز درخواست دهد. در این روش ترکیبی از دو روش آبونمان و پرداخت به ازای استفاده است.
معایب: به دلیل پیچیدگی، پیادهسازی این مدل رایج نمیباشد.
در این روش، یک قیمت ثابت که اغلب درون یک لیست یا کاتالوگ یافت میشود قرار دارد.
مزایا: مشتری از قیمت دقیق برای پرداخت آگاه است.
معایب: ارائهدهنده سرویس نمیتواند تا زمانی که تقاضا بالا است قیمت را افزایش دهد.
مکانیزمی است که بر پایه ی مشخصه های محصول و یا مشتری آن است و وابسته به حجم بوده و یا با اولویت های مشتری مرتبط باشد. این نوع قیمت گذاری بر پایه ی شرایط جاری بازار نیست.
در این روش، قیمت ها براساس پیکربندی سرویس است که تجمیع خدمات مختلف را نیز در برمی گیرد.
مزایا: کیفیت سرویس که متناسب با انتظارات مشتری می باشد.
در این روش، قیمت گذاری بر اساس ویژگی های هر مشتری انجام می شود.
مزایا: درنظر گرفتن دورنمای مشتریان در محاسبات.
معایب: مشتریان مقدار هزینه ای را که حاضر به پرداخت هستند، به ندرت به فروشنده اعلام میکنند. همچنین، بدست آوردن و تفسیر داده ها مشکل است.
تفاوت در قیمت خدمات متناسب با حجم خریداری شده است.
مزایا: مناسب برای خریدار و فروشنده.
معایب: ممکن است مشتری از تمامی ظرفیت حجم خریداری شده استفاده نکند.
در این روش، تنظیم قیمتها باتوجه به ارزش درك شده توسط مشتری (پویا ) می باشد. همچنین انتساب وزن بر اساس ارزش (ارزش شامل تجربه، شهرت، مهارت های فنی ارائه دهنده خدمات-اعتماد مشتری) میباشد. یکی از مدل های قیمت گذاری ارزشی، مدل ارزشی سیبسون می باشد که این مدل، مبتنی بر مجموع هزینه نرم افزار و ارزش افزوده ایجاد شده برای مشتری است. پیاده سازی مدل سیبسون بر اساس مدل خطی رگرسیون است.
مزایا: درآمد بالا روی هرکدام از آیتم های فروخته شده (مزیت از نقطه نظر تولید کننده).
معایب: دستیابی و تفسیر داده از مشتریان، رقبا و شرکت خود فرد برای ارزیابی ارزش درك شده توسط مشتری مشکل میباشد.
مکانیزمی است که به معنای روش قیمت گذاری بر پایه ی شرایط جاری بازار و عرضه و تقاضا خواهد بود. مسئله ی اصلی در این مدل های قیمت گذاری این است که یک مکانیزم تجربی لزوماً در یکی از این دسته ها جای نمی گیرد بلکه ممکن است که مجموع های از این روش های قیمت گذاری را در برداشته باشد. در ادامه برخی از مدل های قیمت گذاری مختلف را مورد بررسی قرار می دهیم.
در این روش، قیمت بر پایه مدل سازی بلادرنگ و پیش بینی رفتار تقاضا محاسبه میشود که بهترین سیاست قیمت گذاری برای بهینه سازی سود میباشد.
مزایا: دستیابی به درآمد خیلی بالا، مقاوم در برابر اختلال ها، انعطاف پذیر، پیاده سازی آسان.
معایب: فرض می شود که بازار بصورت منطقی رفتار میکند، که ممکن است باعث شود که مدل به وضعیت تقاضاهای بسیار زیاد یا کم برود.
در مزایده، قیمتها براساس پیشنهاد افزایشی خریداران مشخص می شود. به عبارتی، فروشنده درخواست فروش را در میان خریداران متعدد بیان می کند و در نهایت کالا به بالاترین پیشنهاد ارائه شده فروخته می شود. در مزایده معکوس، قیمتها بر اساس پیشنهاد کاهشی فروشنده ها مشخص میشود.
در حراجی دو سویه مستمر، هردوی خریداران و فروشندگان به طور مداوم پیشنهادها و درخواستهای خود را تا زمانی که انطباقی صورت بگیرد ارائه میدهند. زمانی که یک انطباق میان پایین ترین مقدار درخواست سرویس دهنده و بالاترین مقدار پیشنهاد کاربر صورت گیرد، کاربری که بالاترین پیشنهاد را ارائه داده است برنده حراجی میباشد. قیمت نهایی برطبق فرمول زیر محاسبه میشود.
قیمت نهایی = (بالاترین مقدار پیشنهاد کاربر+ پایین ترین مقدار درخواست سرویس دهنده)
مزایا: مورد توافق هر دو طرف است.
معایب: پیاده سازی آن در دنیای واقعی دشوار است.