مشخصه های منحصر به فرد یک مدل رایانش ابری ایده آل
این ها مشخصه های منحصر به فرد یک مدل رایانش ابری ایده آل می باشند:
• توسعه پذیری :
شما بنا به نیازتان به منابع کامپیوتری نامحدودی دسترسی دارید
این ویژگی ، نیاز برنامه ریزی برای تهیه ی منبع یا سرویس را رفع می کند ، همچنین با این ویژگی است که پردازش دستهای فعال می شود . پردازش دسته ای به طور قابل توجه ای سرعت برنامه های پردازش بالا را می افزاید .
• قابلیت بسط :
شما قادر هستید هر میزان که می خواهید از منابع استفاده کنید و هر وقت که می خواهید به آن بیافزایید این ویژگی شما را قادر می سازد تا سیستم خود را بهینه کنید تا حداکثر تراکنش ها سربگیرد .
• فناوری کم هزینه :
شما می توانید با سرمایه ای کم به سیستم ها دسترسی پیدا کنید .
این ویژگی دسترسی به منابع جهانی را با هزینه هایی کم مقدور می کند و ریسک را پایین می آورد .
• سودمندی :
یک مدل پرداخت به محض سرویس دهی در اینجا وجود دارد که بر طبق نیاز منابع انتخاب می شود . این ویژگی منابع زائد را حذف می کند و به مشتری این اختیار را می دهد تا سرویس های دلخواهش را بی دغدغه انتخاب کند
ساخت مراکز دادهی بزرگ با سخت افزارهای عظیم باعث شده تا رایانش ابری فراگیر شود .
این مراکز داده طوری طراحی شده اند تا نیروی برق کمی مصرف نمایند .
آنها به شبکه با پهنای باند بالا متصل هستند و از سخت افزارها و نرم افزارهای کم هزینه استفاده می کنند تا سرویس دهنده ها از سرمایه گذاری سود ببرند .
تخمین زده می شود که برای ساخت یک مرکز داده به اندازه ای که توانایی پوشش یک ابر را داشته باشد ، حدود صد میلیون دلار هزینه خرج شود .
شاخص های ارزیابی فنی-اقتصادی رایانش ابری
اقدامات آینده پژوهی از منظر اشراف، آگاهی رسانی و مشورتی جهت سیاستگذاری های جدید یا اصلاح سیاست های موجود، نیازمند الگوهای نظام مند و چارچوب های تحلیلی است. به همین منظور در راستای اجرای بخشی از ماموریت های مرکز ملی فضای مجازی در "آینده پژوهی تحولات فضای مجازی ایران و جهان"، رصد و ارزیابی شاخص های فنی- اقتصادی فناوری های فضای مجازی مورد توجه قرارگرفت.
در اولین مرحله از تبیین چارچوب رصد، مدل های بین المللی ارزیابی فناوری اطلاعات و ارتباطات (مانند شاخص توسعه ICT، شاخص آمادگی شبکه ای، شاخص امنیت سایبری) همچنین شاخص های ارزیابی فناوری های نوین مانند اینترنت اشیا، رایانش ابری و موبایل در گزارشات بین المللی از جمله Gartner, IDC, IOT SOTA Report 2013, Huawei, Deloitte, Eurostat , IOT Business Index, Cloud readiness index مورد بررسی قرارگرفت. نتایج الگوهای مورد استفاده و دسته بندی شاخص های فناورانه فضای مجازی در حوزه های نام برده شده، نشان دهنده محورهای اصلی رصد در سه بخش آمادگی، کاربرد و نتایج می باشد.
توسعه فناوری نیازمند آمادگی های عمومی، زیرساختی، امنیت و مقررات می باشد. یکی از شاخص های سنجش عمومی رایانش ابری، شاخص "آمادگی ابری" است که براساس زیرشاخص های مختلف دو بخش "زیرساخت سخت" و "زیرساخت نرم" را مورد ارزیابی قرار می دهد.
اتصال بین المللی- کیفیت باندپهن- شبکه برق، سیاست سبز و پایداری – و ریسک مراکز داده؛ زیرشاخص های محور "زیرساخت سخت" می باشند. امنیت سایبری، حریم خصوصی، محیط تنظیم گر دولت و میزان کاربرد، حفاظت از مالکیت معنوی، پیچیدگی کسب و کار و آزادی اطلاعات نیز مربوط به محور "زیرساخت نرم" است.
در صورت وجود آمادگی، شرایط لازم برای کاربرد افراد، کسب و کار و دولت فراهم می شود. از اینرو خدمات مختلف و میزان کاربرد آنها توسط بخش های مختلف در این محور مورد ارزیابی قرار می گیرد. نرخ استفاده شرکت های بزرگ و کوچک و متوسط از خدمات ابری و توزیع آن براساس خدمات مختلف یکی از شاخص های موردنظر در این محور می باشد. در نهایت، توسعه کاربری با نتایج اقتصادی و اجتماعی همراه است. اندازه بازار، درآمد، میزان سرمایه گذاری، اشتغال و اثرات اجتماعی حاصل از کاربرد فناوری از جمله شاخص های مورد بررسی در این محور است. به عنوان نمونه "میزان صرفه جویی هزینه شرکت ها براساس بکارگیری خدمات ابری" یکی از شاخص های موردنظر در این بخش می باشد. همچنین اشتغال ایجاد شده از خدمات ابری در بخش های مختلف اقتصادی می تواند یکی از زیرشاخص های اقتصادی مورد توجه قرارگیرد.
با توجه به گستردگی شاخص ها، در برخی از محورها نیز امکان تعریف زیربخش های دیگری نیز وجود دارد. به عنوان مثال زیربخش اقتصادی خود شامل سه حوزه بازار، سرمایه گذاری و اشتغال می باشد. همچنین رفاه و مصرف انرژی - زیست محیطی نیز به عنوان حوزه های زیربخش اجتماعی درنظر گرفته شده است.
لازم به ذکر است فراهم نمودن شرایط زیرساختی در ابعاد مختلف و نیز توسعه کاربری فناوری، لزوماً به توسعه اقتصادی و اجتماعی منجر نخواهد شد. از اینرو در برخی موارد می بایست شرایط زمینه ای استقلال و حاکمیت نیز در توسعه و کاربرد فناوری مورد توجه قرارگیرد.
چارچوب مدیریت خدمات ابری
مدیریت خدمات ابری شامل تمامی عملکردهای خدمت محور است که برای مدیریت و عملکرد خدمات مورد نیاز یا پیشنهادی به مصرف‌کنندگان ابری ضروری است. همانطور که در شکل زیر نشان داده شده است، مدیریت خدمات ابری در قالب سه بخش کلی پشتیبانی کسب و کار، تأمین و پیکره‌بندی و قابلیت حمل و کنش‌پذیری توصیف می شود.
پشتیبانی کسب و کار
پشتیبانی کسب و کار، حمل بر یکسری خدمات مرتبط با کسب و کار است که مشتریان و فرآیند‌های پشتیبانی را دربرمی گیرد و شامل مؤلفه‌های مورد استفاده برای اجرای عملیات کسب و کاری است که مشتریان با آن مواجه هستند.
- مدیریت مشتریان: مدیریت حساب مشتریان، ایجاد/حذف/تعلیق حساب مشتریان، مدیریت حساب‌های کاربری، مدیریت ارتباط با مشتری و حل و فصل مشکلات و مسائل مشتریان
- مدیریت قرارداد: مدیریت قرارداد خدمات، برگزاری/مذاکره/عقد/خاتمه قرارداد
- مدیریت دارایی: ایجاد و مدیریت کاتالوگ خدمات
- صورتحساب و حسابداری: مدیریت اطلاعات مالی و صورتحساب مشتریان، ارسال بیانیه‌های مالی، پردازش وجوه واریزی، ردیابی فاکتور و غیره
- حسابرسی و گزارش‌دهی: نظارت بر عملیات کاربران و تولید گزارشات و غیره
- قیمتگذاری و تعیین نرخ: ارزیابی خدمات ابری و تعیین قیمت، مدیریت ارتقا و قوانین قیمتگذاری مبتنی بر پروفایل کاربر
تامین و پیکره بندی
مجموعه کارکردهایی است که به آماده سازی، تنظیم، پیکره بندی و پایش خدمات می پردازد.
- تأمین سریع: استقرار خودکار سیستم‌های ابری مبتنی بر قابلیت‌ها/منابع/خدمات
- تغییر منابع: تنظیم تخصص منابع و پیکره‌بندی برای انجام تعمیرات، ارتقاء و ایجاد گره‌های جدید در فضای ابری
- گزاش‌دهی و نظارت: شناسایی و نظارت بر منابع مجازی، نظارت بر عملکردها و رویدادهای ابری و ایجاد گزارش‌های عملکردی
- مدیریت توافقنامه‌ی سطح خدمات
قابلیت حمل و کنش پذیری
داده ها و سیستم های میزبانی شده بر روی ابر باید به سرعت قابلیت انتقال به سایر ابرها را داشته باشد. همچنین سرویس های ابری قابلیت همکاری با یکدیگر را ایجاد نمایند تا مشتریان خدمات ابری به سرویس دهنده خاصی وابسته نشوند. کارکردهای مورد نیاز برای این منظور عبارتند از:
- قابلیت انتقال داده
- دریافت/ ارسال داده
- انتقال داده حجمی
- قابلیت همکاری خدمات
- رابط مدیریتی یکپارچه
- قابلیت انتقال سیستم
- مهاجرت تصویر VM
- مهاجرت برنامه کاربردی
راهبردهای قیمت گذاری در رایانش ابری
انواع مکانیزم های قیمت گذاری در ارائه خدمات رایانش ابری
با این حال، به منظور جذب کاربران، نیاز است که هزینه ها نسبتا کم شود. مادامی که هیچ گونه مزایایی در پرداخت مقدار زیادی پول در دوره زمانی طولانی وجود نداشته باشد، کاربران رغبتی به استفاده از خدمات نخواهند داشت. به همین دلیل، ارائه دهندگان تمایل دارند قیمتها را پایین نگه داشته تا مشتریان بیشتری جذب کنند و به منظور توسعه کسب و کار، منابع بیشتری را تقاضا کنند. ارائه دهندگان ابری باید روش های قیمت گذاری مختلفی را داشته باشند تا کاربران بتوانند از میان این امر به آنها آزادی انتخاب میدهد که آنچه را که آنها به انتخاب بپردازند .می خواهند بدون اینکه محدود باشند انتخاب کنند. ارائه دهندگان درمورد اطلاعات مربوط به روش های قیمت گذاری خود به جز قیمت، دوره و گزینه هایی که مطرح میکنند، بیش از آن اطلاعات دیگری را فاش نمیکنند. یک کاربر یک ارائه دهنده را برای اجاره منابع انتخاب میکند که احتمالا ارزان تر باشد یا قابلیت اطمینان آن پایین تر باشد. سپس کاربر یک گزینه را که برمبنای مقدار محاسبات مورد نیاز و پیچیدگی کار برایش مناسب باشد انتخاب میکند. در مواردی، سیستم به فضای ذخیره سازی و یا شبکه اضافی نیازمند است، که ارائه دهندگان به هرکاربر اجازه میدهند که منابع خواسته شده را پس از آن که لازم شد، اضافه کنند. کاربران میبایست مراقب باشند که چه مدت منابع اضافی درخواست شده در اختیار آنهاست. به عنوان مثال، اگر کاربری ارائه دهنده آمازون را انتخاب کند، ارائه دهنده، کاربر را ساعتی شارژ میکند، بدون اینکه درنظر بگیرد که کاربر یک دقیقه کار میکند یا ۵۹ دقیقه. اما اگر کاربر مایکروسافت آزور را انتخاب کند، آنها بصورت دقیقه ای شارژ میکنند. این مورد برای کاربران آسانتر (راحتتر) است، زیرا نیاز نیست که کاربران بطور مداوم زمان اجرا را بررسی کنند
قیمت گذاری، اولین بلوك از جنبه های مالی در مدل تجاری است که مسائل مربوط به پرداخت هزینه در قبال سرویس را به عنوان منبع ورود منابع مالی به سرویس رایانش ابری پوشش می دهد. مسئله ی عمده در مبحث هزینه در قبال سرویس دهی این است که نمی توان از روش های سنتی قیمت گذاری برای خدمات استفاده کرد. در جدول شماره ۱، انواع قیمت گذاری و مکانیزم های قیمت گذاری در رایانش ابری به همراه منابع آن آورده شده است.
مکانیزم های قیمت گذاری ثابت
مکانیزمی است که در آن قیمت های ارائه شده با توجه به مشخصه های مشتری و مصرف کننده تغییر نمی کند، به حجم آن بستگی ندارد و بر پایه ی شرایط جاری بازار نیست. رهیافت قیمت گذاری ایستا نمیتواند پاسخگوی شرایط متغیر محیط و زمانی کاربران باشد. شرایط محیطی و زمانی، تعیین کننده قدرت پرداخت کاربران و میزان درخواست آنها برای خدمات است . همچنین این رهیافت نمیتواند قیمت واقعی منابع در بازار فعلی را به دلیل تغییر عرضه و تقاضا ( ۲۰۱۰Teng & Maoul) ارائه دهد. این امر باعث کاهش تمایل مشتری و تقاضای کمتر وی میشود.
پرداخت به ازای استفاده
یکی از مدل های قیمت گذاری استاتیک، "پرداخت به ازای استفاده" میباشد که کاربران به در حقیقت، کاربر یک قیمت به ازای مقدار استفادهای که دارند پرداخت میکنند ثابت را برای یک واحد خاص از استفاده پرداخت میکند. این واحد خاص می تواند بر اساس ساعت، گیگابایت یا موارد دیگر باشد (هر واحد دارای یک قیمت ثابت است). مزایا و معایب این روش به شرح زیر است:
مزایا : مشتری از قیمت دقیق برای پرداخت آگاه است و همچنین منابع برای دوره زمانی پرداخت شده توسط مشتریان، رزو می شوند.
معایب : ارائهدهنده خدمات ممکن است منابع را برای بیشتر از استفاده مشتری رزرو کند. همچنین ارائه دهنده خدمات نمیتواند تا زمانی که تقاضا بالا است قیمت را افزایش دهد. وقتی تقاضا پایین است، پرداخت مشتری بیشتر از قیمت بازار است.
آبونمان
آبونمان یکی دیگر از انواع قیمت گذاری ثابت میباشد که مشتری مقدار پول ثابتی را برای Al-Roomi استفاده از خدمات برای دوره طولانی برای هرزمان و مقدار مناسب پرداخت میکند در این مدل کاربر یک قرارداد را برای استفاده از مقدار واحدهای خدماتی .& et. al, ۲۰۱۳) امضا میکند. قیمت ثابت و چهارچوب زمانی این خدمات از قبل مشخص شدهاند و بازه ی زمانی آنها ماهانه و یا سالانه میباشد. در این مدل قیمت بستگی به مقدار مصرف مشتری ندارد. مزایا و معایب این روش به شرح زیر است:
مزایا: این که مشتری ممکن است برای منابع رزرو شده کمتر از آنچه میبایست پرداخت کند.
معایب: در بعضی از مواقع ممکن است مشتری پرداخت ناکافی داشته باشد. مصرف کننده های با سطح درخواست پایین به علت مقدار بالا پرداخت اولیه قادر به خرید سرویس نیستند و در این حالت رفاه اقتصادی در پایین ترین حالت است.
هیبریدی
در این روش فروشنده دو قیمت را تعیین میکند. یکی برای حق استفاده از محصول و دیگری برای تعداد واحد. در حقیقت منابع اختصاصی می بایست از قبل برای یک دوره زمانی مشخص فراهم گردد و مشتری در صورت نیاز به منابع بیشتر، میتواند بر اساس نیاز درخواست دهد. در این روش ترکیبی از دو روش آبونمان و پرداخت به ازای استفاده است.
معایب: به دلیل پیچیدگی، پیادهسازی این مدل رایج نمیباشد.
لیست یا منوی قیمت
در این روش، یک قیمت ثابت که اغلب درون یک لیست یا کاتالوگ یافت میشود قرار دارد.
مزایا: مشتری از قیمت دقیق برای پرداخت آگاه است.
معایب: ارائهدهنده سرویس نمیتواند تا زمانی که تقاضا بالا است قیمت را افزایش دهد.
مکانیزم قیمت گذاری متغیر
مکانیزمی است که بر پایه ی مشخصه های محصول و یا مشتری آن است و وابسته به حجم بوده و یا با اولویت های مشتری مرتبط باشد. این نوع قیمت گذاری بر پایه ی شرایط جاری بازار نیست.
وابسته به ویژگی خدمات
در این روش، قیمت ها براساس پیکربندی سرویس است که تجمیع خدمات مختلف را نیز در برمی گیرد.
مزایا: کیفیت سرویس که متناسب با انتظارات مشتری می باشد.
وابسته به مشخصه مشتری
در این روش، قیمت گذاری بر اساس ویژگی های هر مشتری انجام می شود.
مزایا: درنظر گرفتن دورنمای مشتریان در محاسبات.
معایب: مشتریان مقدار هزینه ای را که حاضر به پرداخت هستند، به ندرت به فروشنده اعلام میکنند. همچنین، بدست آوردن و تفسیر داده ها مشکل است.
وابسته به حجم درخواست
تفاوت در قیمت خدمات متناسب با حجم خریداری شده است.
مزایا: مناسب برای خریدار و فروشنده.
معایب: ممکن است مشتری از تمامی ظرفیت حجم خریداری شده استفاده نکند.
مبتنی بر ارزش
در این روش، تنظیم قیمتها باتوجه به ارزش درك شده توسط مشتری (پویا ) می باشد. همچنین انتساب وزن بر اساس ارزش (ارزش شامل تجربه، شهرت، مهارت های فنی ارائه دهنده خدمات-اعتماد مشتری) میباشد. یکی از مدل های قیمت گذاری ارزشی، مدل ارزشی سیبسون می باشد که این مدل، مبتنی بر مجموع هزینه نرم افزار و ارزش افزوده ایجاد شده برای مشتری است. پیاده سازی مدل سیبسون بر اساس مدل خطی رگرسیون است.
مزایا: درآمد بالا روی هرکدام از آیتم های فروخته شده (مزیت از نقطه نظر تولید کننده).
معایب: دستیابی و تفسیر داده از مشتریان، رقبا و شرکت خود فرد برای ارزیابی ارزش درك شده توسط مشتری مشکل میباشد.
روش قیمت گذاری مبتنی بر بازار
مکانیزمی است که به معنای روش قیمت گذاری بر پایه ی شرایط جاری بازار و عرضه و تقاضا خواهد بود. مسئله ی اصلی در این مدل های قیمت گذاری این است که یک مکانیزم تجربی لزوماً در یکی از این دسته ها جای نمی گیرد بلکه ممکن است که مجموع های از این روش های قیمت گذاری را در برداشته باشد. در ادامه برخی از مدل های قیمت گذاری مختلف را مورد بررسی قرار می دهیم.
مدیریت بازده
در این روش، قیمت بر پایه مدل سازی بلادرنگ و پیش بینی رفتار تقاضا محاسبه میشود که بهترین سیاست قیمت گذاری برای بهینه سازی سود میباشد.
مزایا: دستیابی به درآمد خیلی بالا، مقاوم در برابر اختلال ها، انعطاف پذیر، پیاده سازی آسان.
معایب: فرض می شود که بازار بصورت منطقی رفتار میکند، که ممکن است باعث شود که مدل به وضعیت تقاضاهای بسیار زیاد یا کم برود.
حراج و مزایده / مزایده معکوس
در مزایده، قیمتها براساس پیشنهاد افزایشی خریداران مشخص می شود. به عبارتی، فروشنده درخواست فروش را در میان خریداران متعدد بیان می کند و در نهایت کالا به بالاترین پیشنهاد ارائه شده فروخته می شود. در مزایده معکوس، قیمتها بر اساس پیشنهاد کاهشی فروشنده ها مشخص میشود.
حراجی دو سویه مستمر
در حراجی دو سویه مستمر، هردوی خریداران و فروشندگان به طور مداوم پیشنهادها و درخواستهای خود را تا زمانی که انطباقی صورت بگیرد ارائه میدهند. زمانی که یک انطباق میان پایین ترین مقدار درخواست سرویس دهنده و بالاترین مقدار پیشنهاد کاربر صورت گیرد، کاربری که بالاترین پیشنهاد را ارائه داده است برنده حراجی میباشد. قیمت نهایی برطبق فرمول زیر محاسبه میشود.
قیمت نهایی = (بالاترین مقدار پیشنهاد کاربر+ پایین ترین مقدار درخواست سرویس دهنده)
مزایا: مورد توافق هر دو طرف است.
معایب: پیاده سازی آن در دنیای واقعی دشوار است.